लिगलिगकोटमा झण्डा फरर…

शाहवंशको सुरुवात भएको जिल्ला हो गोरखा । गोरखनाथ, गोरखकाली र मनकामनासमेत गोरखामा ऐतिहासिक धार्मिकस्थल छ । नेपालको भूगोलमा तिब्बती सीमादेखि तर्राईको जिल्लासँग जोडिएको जिल्ला पनि गोरखा हो । उत्तरी भेग अर्थात सिर्दिबासदेखि माथिका दुर्गम भूगोल जसलाइ हिमालपारीको गोरखा भन्ने गरिन्छ । त्यहाँ रहेका मनास्लु, हिमालचुली, नाधी चुली, बौद्ध हिमालहरुले आन्तरिक एवं वाहृय पर्यटकहरुलाई आकर्षण गराएको छ ।

द्रव्य शाह दौडेर राजा भएको ऐतिहासिक स्थल लिगलिगकोटमा देशकै सबैभन्दा ठूलो नेपालको राष्ट्रिय झण्डा फरफराउन थालेको छ । अहिले सम्मकै अग्लो मानीने ४० फिट अग्लो राष्ट्रिय झण्डा लिगलिगकोटमा राखेपछि पर्यटकको चहल पहल बढेको छ । पालुङटार नगरपालिकाको ऐतिहासिक लिगलिगकोटको थुम्कामा झण्डा फररर भएपछि ऐतिहासिक खोज अनुसंन्धान गर्ने पर्यटकहरु पुग्ने गरेका छन् । लिगलगिकोटमा राखिएको झण्डाले सबै नेपालीमा राष्ट्रियताको भावना जागृत गराएको छ । गण्डकी प्रदेश सरकारले गोरखाका पर्यटकीय गन्तव्यहरुमा गोरखा दरवार र गोरखा संग्राहलय, मनकामना मन्दिर, श्रीनाथकोट मण्डली, अजिरकोट, गोरखाकालिका, बारपाक, लाप्राक, मनास्लु हिमाल, मनास्लु संरक्षण क्षेत्र, लार्केपास, छेकम्पार र लिगलिगकोट समेतलाई पर्यटकीय गन्तब्य बनाएको छ ।

लिगलिगकोट ऐतिहासिक दृष्टिकोणले त महत्वपूर्ण छँदैछ । प्राकृतिकरुपमा पनि अति नै मनोरम छ । लिगलिगकोटको चुलीमा पुगेपछि देखिने दृश्य अत्यन्तै मनमोहक छ। लिगलिगकोटको चुलीबाट चारैतिरको मनोरम दृश्य हेर्न सकिन्छ । यहाँबाट देखिने चेपे नदी, लमजुङ र तनहुँको दृश्यले पर्यटकहरुको मनै लोभ्याउछ । चेपेनदी ऐतिहासिक मानिन्छ । जहा पृथ्वीनारायण शाहले वि.स. १७९६ मा लमजुङका राजा रिपुमर्दन शाहसंग चेपेघाटमा सन्धि गरेका थिए । चेपेनदीमानै नरहरि शाह र द्रब्य शाहको झगडा मिलाउन यशोव्रह शाहको रानीले दशधारा दुध चेपेनदीमा बगाई दुबै दाजु भाइलाई चेपेनदी वारपार नगर्नु भनि सिमा तोकिएको नदी पनि हो । राष्ट्रिय एकताको पहिचानको उदगमस्थलको रुपमा विकास गराउन र पर्यटकहरुलाई आकर्षण गराउन लिगलिगकोटमा ठूलो राष्ट्रिय झण्डा राखिएको हो । पर्यटन विकासको पूर्वाधारहरु तयार गदै लिगलिगकोट पुग्ने पर्यटकका लागि लिगलिग दौड सुरु हुने मर्स्याङदी र चेपे दोभान, ऐतिहासिक कालु पाण्डेको जन्मस्थल, कोटगढी, प्रसिद्ध धार्मिक स्थल अन्नपूर्ण मन्दिर, तालपोखरी, तातोपानी भुलभुले खार, थानीमाई मन्दिर पर्यटन पदमार्ग बनाउने योजना नगरपालिकाको छ ।

लिगलिगकोट समुन्द्री सतहबाट करिब १ हजार ४३७ मिटर उचाइमा रहेको छ । लिगलिगकोट नेपाल एकिकरणको सुरुवातकर्ता मानिएका द्रव्य शाहको दरवार रहेको स्थान हो । लिगलिगकोट पुग्ने पर्यटकले अहिले दरवार नभए पनि दरवारको भग्नावशेष देख्न सक्दछन् । पर्यटकहरुले कोट आसपासमा भत्किएर भग्नावशेष रुपमा रहेका करिब आधा दर्जन घर, कालिका, भूमेलगायतका स-साना देवीदेवताका मन्दिर पनि लिगलिगकोटमा छन् । संसारमा सबैभन्दा पहिले प्रजातन्त्रको अभ्यास पनि लिगलिगकोटमै भएको थियो । अमेरिकामा सन् १७७९ मा मात्रै प्रजातन्त्रको अभ्यास भएको थियो । लिगलिगमा १५४६ मै लोकतन्त्रको अभ्यास भएको थियो । यतिमात्र नभइ गणतन्त्रको पहिलो अभ्यास पनि लिगलिगमै भएको थियो।

लिगलिग दौडमा पहिलो हुने राजा हुन पाउँथ्यो र दौडमा जुनसुकै भाषा, धर्म, जातजातिका भए पनि भाग लिन पाउँथे । वि.स. १६१५ मा द्रव्य शाह दौड जितेर राजा भएका थिए । त्यतिबेला राजा छनोट गर्दा हाम्रालाइ भन्दा पनि राम्रालाइ छनोट गरिन्थ्यो। लिगलिगकोटबाटै शाह वंशको स्थापना भएको हो । द्रव्य शाहदेखि २३ जना शाह वंशीय राजाहरुले नेपालमा शासन गरे । त्यसैले लिगलिगलाइ शाह वंशको सुरुवात बिन्दु पनि भनिन्छ । लिगलिगकोट दरबार क्षेत्रका ढुङ्गा ५ सय वर्ष अगाडि कटिङ गरिएको थियो । हाल यिनै ढुङगालाइ मिलाएर दरबारको जगको आकार बनाइएको छ ।

यशोब्रहृम शाहले पोंजोको घले राजालाइ मर्स्याङ्दी किनारमा मारेपछि घलेका सन्तान कोही भाइ गोरखा, कोही भाइ नेपाल अर्थात काठमाडौं तर्फ भागी गए । गोर्खा गएकाहरुले लिगलिगकोट, गोरखा उपल्लोकोट, बारपाक र स्यार्तानमा रजाइँ गरी बसे । लिगलिगकोटका घलेहरु बडादसैंका दिन चेपे र मर्स्याङ्दीको संगम चेपेघाटमा भेला भइ चाड मानी टीका लगाइ भोज भत्यारा खान्थे । त्यसपछि सबै एकैचोटि दगुरेर जसले सबैभन्दा पहिले कोटमा पुग्न सक्यो त्यसैलाई सबैले टीका लगाएर त्यस वर्षको राजा मान्थे । यसरी लिगलिगमा वर्षैपिच्छे राजा फेरिने प्रचचलन थियो । वि.सं. १६०४ को असोजमा विजयादशमीका दिन पहिलोपटक १९ वर्षका दलसुर घले मगरले लिगलिग दौड प्रतियोगिता जितेर राजा भएका थिए । लिगलिगे दौडमा चेपे र मर्स्याङदी नदीको दोभानबाट लिगलिगकोट सम्मको १३.५ कि.मी दूरी पर्दछ । प्रतियोगिताको उपाधि विजेताले श्रीपेच र पगरीको साथमा नगद पनि पुरस्कार प्राप्त गर्दछन । भने एक रात लिगलिगको राजा बनाइन्छ र वर्ष दिनसम्म अवैतनिक दूत बनाइने प्रचलन छ ।

प्राचीन समयमा गोरखा विभिन्न राजवंशद्वारा शासित भएको थियो । राजा यक्ष मल्ल पछि, तत्कालिन गोरखा राज्य राजा मुकुन्द सेनको कब्जामा पुग्यो । शक्तिशाली राजा मुकुन्द सेनले उपत्यकामा तीन प्रमुख हमलाको प्रयास गरेका थिए तर सफल हुन सकेनन् । बिसं १६०३ मा मुकुन्द सेनको मृत्यु पश्चात उनको छोरा पिताले विजय प्राप्त गरेको विशाल भूमि शासन गर्नमा असमर्थ भए । त्यसपछि विभिन्न राज्यका मुखियाहरुले आफूलाई राजा घोषणा गरी राजकाज चलाउन थाले । यसरी मुकुन्द सेनको राज्य टुक्रिएर गोरखा क्षेत्रमा नै लिगलिग, माझकोट, सिरानचोक, अजिरकोट, बार्पाक आदि राज्यमा विभाजित भयो । यसरी विभाजित राज्यहरु मध्ये लिगलिगकोटमा दौडबाट राजा छान्ने नयाँ परम्पराको थालनी भयो ।

लिगलिगकोटको नाम स्थानीय मगर भाषामा सुन्दर र मनमोहक दृश्यावलोकनलाइ प्रयोग गरिने शब्द लिङलिङ र युद्धसामग्री राखिने स्थान तथा अग्लो स्थानमा रहेको किल्लाको लागि प्रयोग हुने शब्द कोट मिलेर बनेको लिङलिङकोटबाट अपभ्रंश भएर बनेको नाम हो । मगरभाषामा लिङलिङ भन्नाले स्निग्ध, सफा, कञ्चन, खुल्ला प्राकृतिक दृश्य भन्ने बुझिन्छ । लिगलिगमा लामो समयसम्म घले मगरहरुको शासन रहेका थिए । यस दरबारबाट हेर्दा अहिले पनि चारै क्षीतिजका प्राकृतिक छटाहरु खुला, देखिने भएकाले लिङलिङबाट नै लिगलिग रहन गएको तर्क गरिन्छ । लिगलिगकोट पहिले मगर राज्य रहेको थियो । यो राज्यमा बढी चलनचल्तीमा मगरभाषा थियो। खस राजाहरुले गोरखा राज्य कब्जा गरेपछि मगरभाषाको सट्टा खसभाषा प्रयोगमा आउन थालेको हो ।

गोरखाको ऐतिहासिक, धारि्मक र सास्कृतिक महत्व बोकेको लिगलिगकोटमा घुमफिर गर्नको लागि पर्यटकको रोजाइ पर्न थालेको छ । लिगलिगकोटमा आजभोली आन्तरिक एवं वाहृय पर्यटकहरु, शैक्षिक भ्रमण र पिकनिकका लागि विद्याथीहरु जाने क्रम बढन थालेको छ । लिगलिगकोटमा पुग्ने पर्यटकको लागि सहयोगी टुर गाइडको रुपमा स्थानीय मानिसहरुले सहयोग गर्दै आएका छन । लिगलिगकोटको डाँडाबाट सेता टिलिक्क टल्कने बौद्ध हिमाल, मनास्लु, हिमालचुली, गणेश हिमाल लगायतका दर्जन बढि हिम श्रृंखलाहरुको अवलोकन गर्न सकिन्छ। हिमालहरुले पर्यटकहरुको मन लोभ्याउने गरेको छ । लिगलिगकोटमा अन्तराष्ट्रिय स्तरको म्युजियम पनि बन्ने भएको छ । म्युजियममा बाइसे, चौबिसे राजा रजौटा देखि नेपाल एकिकरणका बेलामा प्रयोग गरिएका पोशाकहरु, त्यस समयमा प्रयोग गरिएका हातहतियारहरु, तत्कालिन समयका बारेमा लेखिएका इतिहास जस्ता सामाग्री राखिने छ । लिगलिगकोटलाई लक्षित गरेर चेपेघाट, लिगलिगकोट, भुसुन्ने फाँट हुदै गोरखा दरबार सम्म पदमार्ग निर्माण हुन लागेको छ ।

लिगलिगकोट पुग्ने पर्यटकहरुले आफ्नो भ्रमण समय बढाउन सके अजिरकोटमा पर्ने भच्चेकको तम्कीगाउँ पुग्नै पर्दछ । पर्यटकको लागि अजिरकोट पर्यटन मात्र होइन धार्मिक र सांस्कृतिक गन्तब्य हो । अजिरकोटबाट मनास्लु, हिमालचुली, बौद्धनाथ हिमाल एवं नागबेली आकारमा चेपे र दरौंदी खोलाको मनमोहक दृश्य देख्न सकिन्छ । २०७२ बैसाख १२ पछि खण्डहरझैं बनेको अजिरकोट गाउँ जुर्मुराउन निकै समय लाग्यो । भूकम्पपछि कादुरी नाम गैरसरकारी संस्थाको आर्थिक सहयोगमा टिनले बारिएका एकैशैलीका करिब ५० भन्दा बढी घर निर्माण भएको छ । गाउँमा भएका घरमध्ये १० घर मिलेर होमस्टे सञ्चालन गरिएको छ । अधिकांश तामाङ समुदायको बस्ती रहेको नम्की गोरखाको भच्चेक बजारदेखि करिब ३० मिनेटको पैदल दुरीमा पर्दछ । होमस्टेमा पुगेका पर्यटकहरुले तामाङ समुदायको संस्कृति झल्कने सेलोसँगै न्यानो आतिथ्यता पाउने गर्दछन । होमस्टेमा आन्तरिक पर्यटकले खान बस्न एक रातको ७ सय रुपैयाँ र बाहृय पर्यटकहरुले एक हजार रुपैयाँ तिर्नु पर्दछ । नम्कीमा पुगेका पर्यटकहरुले चिया बगैंचा, अलैंचीबारी दूधपोखरी, नागेँ पोखरी लगायतका आकर्षक ठाउँको अवलोकन गर्न सक्दछन् ।

होमस्टेमा पर्यटकहरुलाइ अर्गानिक खाना खुवाउन स्थानीय उत्पादनलाइ प्राथमिकता दिने गरिएको छ । स्थानीय जातका कुखुरा, खसीबोका, कोदाको रोटी, टिमुर हालेको चिया, मकै भटमास, गुन्द्रुकको अचार, स्थानीय स्तरमा उत्पादन गरिएको कोदोको रक्सी आदि खानाका परिकार पर्यटकहरुको रुचि अनुसार दिने गरिन्छ । नम्की गाउँमा जान पक्की सडक सुविधा भने छैन तर यातायातका साधनको भने सुविधा छ। गोरखा सदरमुकामबाट करिब ४८ किमिको दुरीमा पर्छ नम्की । सदरमुकाम नपुग्दै १२ किलोबाट तपाइ छोप्राक चित्रेपोखरी चिप्लेटी हुँदै भच्चेक बजारसम्म पुग्न सकिन्छ । नम्की जानका लागि दैनिक काठमाडौंबाट बिहान ६.३० बजे र गोरखाबाट द्रव्य शाह मार्ग भएर फरक फरक समयमा ३ वटा बस छुटने गर्दछन । अहिले लुङटेल भञ्ज्याङदेखि नयाँगाउँसम्मको सडक पनि पक्की बन्दैछ । भच्चेकबजार अजिरकोट गाउँपालिकाको केन्द्र हो ।

भच्चेक पुगेपछि सिरानचोक पुग्नै पर्ने अर्को गाउँ हो । सिरानचोक कोट गोरखा राज्यलाइ चौबिसे राज्यको आक्रमणबाट बचाउने ऐतिहासिक कोट हो । चौबिसे राज्यले १८१२ र १८३८ सालमा गोरखा राज्यलाइ आक्रमण गर्दा सिरानचोक कोटले बचाएको थियो। १८३८ मा चौबिसे राज्यले आक्रमण गर्दा अमसरसिंह थापा नेतृत्वको सेनाले लमजुङका फौजलाइ परास्त गरेको थियो । लमजुङको सेनाको नेतृत्व गरेका भक्ती थापालाइ अमरसिंह थापाको समुहले सिरानचोकमा कब्जा लिएपछि उनि गोरखाको सेनामा भर्ति भएका थिए । अमरसिंह थापाको जन्म सिरानचोकमै भएको हो । थालाजुङ, छोप्राक, श्रीनाथकोट, जौवारी र गाखुँको सिरमा रहेको सिरानचोक कोटमा जेठो, माइलो र कान्छो गरी तिनवटा कोट रहेका छन् ।

कोटमा दशैं घर, टुडीखेल, सीतापधेँरो लगायतका ऐतिहासीक तथा धार्मिक सम्पदाहरु छन् । गुरासे जंगलको बिचमा रहेको कोटमा श्रीथान मण्डलीको मन्दिर पनि छ । जुन मन्दिर पृथ्वी नारायण शाहले नेपाल एकिकरण गर्नुभन्दा अघि स्थापना भएको मानिन्छ । म मन्दिरमा मंसिरको न्वागी मेला र बालाचतुर्दशीको दिन मेला लाग्ने गर्दछ । सिरानचोक कोटमा श्रृङगी ऋषिले तपस्या गरेको मानिन्छ। सिरानचोक कोटबाट मनास्लु, माछापुछ्रे, अन्नपुर्ण, फिस्टेल, गणेश लगायतका हिमश्रृंखला पनि देख्न सकिन्छ । सिरानचोक कोटको जंगलमा मृग, कालिज, खरायो, चितुवा लगायतका जंगली जनावर पनि देख्न सकिन्छ ।

गोरखाको माथिल्लो बेल्ट बारपाक मनास्लु पदमार्ग भएर सिरन्डाँडाँ नारदपोखरी रुविनालार भञ्ज्याङ्ग व्याक ल्हो सिर्दिवास हुदै स्यारभोट र तुम्ताङ भोटको मनास्लु पुग्न पनि सकिन्छ । प्रकृतिको सुन्दर छटाहरुले भरिपूर्ण ती गाउँ ठाउँको आ-आफ्नै विशेषता छ । तीर्थाटन पर्यटकीय गन्तव्यको रुपमा प्रसिद्ध चेपे नदीको शिरमा रहेको दूधपोखरी लमजुङ र गोरखा जिल्लाको सिमा क्षेत्रमा पर्दछ । मनास्लु र हिमालचुली हिमालको काखैमा रहेको दुधपोखरी धार्मिक पर्यटकियस्थल हो। विशेषगरी जनैपूर्णिमाको अवसरमा दुधपोखरी कुण्डमा नुहाउन पुग्नेहरुको भीड नै लाग्ने गर्दछ । जनैपूर्णिमाको दिन दुधपोखरीमा नुहाए वर्षैदेखिको रोगव्याधी निको हुने, बोली नआउनेहरु बोल्न थाल्ने, र मनोकांक्षा पूरा हुने जनविश्वास रहेको छ । लमजुङको दूधपोखरी गाउँपालिकामा पर्ने दूधपोखरी कुण्ड समुद्री तहदेखि ४ हजार ३ सय मिटरको उचाइमा पर्दछ ।

दुधपोखरी जादा बाटोमा पर्याप्त खानेकुरा र खानेपानीको व्यवस्था तीर्थयात्री आफैँले गर्नुपर्छ । दूधपोखरीको यात्रामा सुरक्षित बासको पनि त्यतिकै समस्या छ । बास बस्नका लागि जंगलका ओढार तथा भेडीगोठको सहारा लिनुपर्दछ । दूधपोखरी पुग्न ४-५ घण्टाको दूरी बाँकी रहँदा ठाउँठाउँमा भेडीगोठहरु देख्न सकिन्छ । तीर्थयात्रीहरुका लागि त्यहाँका गोठालाहरुले दिल खोलेरै सहयोग गर्छन् । गोठमा दूधका विभिन्न परिकारहरु पाइन्छन् । उकालो यात्राको थकाइले लखतरान परेका बेला त्रिपालले छाएको साँघुरो गोठमा आगो ताप्दै थकाइ मार्न पाउँदा र दूधका परिकारले भोको पेट भर्न पाउँदा तीर्थयात्रीहरु स्वर्गकै आनन्दी महसुस गर्छन् ।

लिगलिगकोट कसरी पुग्ने-

लिगलिगकोट पुग्न विभिन्न बाटाहरु रहेका छन् । तनहुँ जिल्लाको डुम्रेबाट तुरतुरे हुदै पालुङटारबाट लिगलिगकोटसम्म पुग्न सकिन्छ । त्यस्तै लमजुङको बेसीसहरतिरबाट राइनास नगरपलिकाको धमिलिकुवा हुदै पनि यहाँ पुग्न सकिन्छ भने बेसीशहरबाट तुरतुरे आएर पनि यहाँसम्म पुग्न सकिन्छ । गोरखा सदरमुकामबाट छेपेटार-खोप्लाङ-लुइँटेल-बडडाँडा हुँदै पनि जान सकिन्छ। जुनसुकै ठाउँबाट आएपनि गाडीबाट ओर्लिएको २० मिनेटमा लिगलिगकोट क्षेत्र पुग्न सकिन्छ । विशेगरी पिकनिक आउनेहरुको मागलाई ध्यानमा राखी समितिले खोल्ली गाउँबाट लिगलिगकोटको गेटसम्म गाडी पुग्ने व्यवस्था गरिएको छ ।

Adertisement

सेयर गर्नुहोस्



प्रतिक्रिया दिनुहोस्



सम्बन्धित खवर

सम्बन्धित खवर

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Back to top button
You cannot copy content of this page.
Close

Ad Blocker Detect

Please consider supporting us by disabling your ad blocker